Melide - Santiago de Compostella.

We zijn er. M'n fiets en ik. Na precies 35 dagen fietsen en 35 dagen vakantie zit ik nu op het terras voor de Cathédrale de Saint-Jacques-de-Compostelle.

Na een lange, hele rustige nacht word ik pas na achten wakker. Alle overige pelgrims zijn dan al lang vertrokken. Een aantal deuren zijn zelfs al vast. Met mijn "amigo" dan rond 9 uur samen ontbijten bij café "Stop". Neem dan afscheid en ga ik op zoek naar een super. Zondag, alles nog dicht, dan zo maar op pad. Het wordt vast weer een warme dag als het op dat tijdstip al 17° is. Net voorbij Melide verlaat de route de brede en drukke hoofdweg N547 en voert de route door een afwisselend heuvelachtig landschap. Ook deze etappe is best pittig, steeds weer met 7% - 9% omhoog en met 50 km/u naar beneden. Arzúa is de eerste grote stad, maar iets anders dan een geopende frisdranken automaat bij een benzinepomp vind ik niet. Nog een stukje N547 en dan een prachtig vervolg door een afwisselend groen landschap. Niemand te zien, niemand te horen, alleen wat kwetterende vogels. Langs de weg ook schitterende bloeiende paarse heide. In Toura vind ik een bakker en een bar voor koffie en de één na laatste stempel. Later een picknickplaats bij een kletterend watervalletje voor de lunch. Het blijft klimmen en dalen, voor de eerste keer voel ik nu ook mijn rug protesteren. Bij Aríns de laatste helling van 9%. Peddel maar heel langzaam omhoog. Nu ook pas het echte gevoel, "Ik ga het op eigen kracht halen". Een laatste geniepig klimmetje en dan ben ik bij de Kathedraal van SdC. Word daar gelijk aangesproken door een vent uit Australië waarmee ik eerder de pas bij het Cruz de Ferro ben opgefietst. Word nogmaals door zijn vrouw op de foto gezet. Kijk even in de kerk en dan op zoek naar het pelgrimsbureau voor mijn 'Compostelaat'. Tenslotte niet voor niets 50 stempels verzameld. Een vriendelijk dame geeft mij het allerlaatste stempel en schrijft het compostelaat voor mij uit. Ben amper weer buiten of ik word aangesproken, of ik op zoek ben naar een kamer voor vannacht. Ben eigenlijk op zoek naar de verdiende cerveza maar na een korte onderhandeling over de prijs loop ik toch eerst maar mee. 't Was flink zweten vandaag, ondertussen is het dik boven de 30°, dus eerst een frisse douche is eigenlijk ook wel fijn. M'n fiets krijgt een plek in de garage en ik een aardige kamer voor twee nachten. De komende uren en ook morgen ga ik "Toeristje Santiago" spelen. Daar lopen er hier heel veel van rond. Overmorgen dan nog een keer op de fiets heen en weer naar Finisterre. Wil nu toch ook wel de 4000 km halen. 8 september dan de terugvlucht VY8374 vanuit La Coruna. Hoop jullie daarna allemaal weer te zien.

Dit was dus ook het laatste verslag van m'n tour de pensionado naar SdC, ik hoop dat ik jullie een plezier heb gedaan met alle dagelijkse afleveringen. Misschien zo ook een stukje op mijn schouder mee gereden op deze, voor mij geweldige fietstocht. Het was een enorme ervaring waar ik de komende jaren met plezier (en een klein beetje trots) op terug kan kijken.

Bedankt voor alle leuke, warme reacties, helaas was het niet mogelijk om via de site waarbenjij.nu daarop te reageren. Natuurlijk ook een dikke kus voor Trudy die het allemaal goed vond en zo lief was om alleen op en neer naar Zuid-Frankrijk te rijden voor onze tussenliggende vakantie.

Kilometerstand: 72 km / 3882 km, géén enkele kilometer meer te gaan. Nog één plek over voor een stempel bij Faro Cabo Fisterra.

Het leven is leuk met iedere dag een reactie van m'n lief, m'n dochter, m'n ouders en alle andere volgers.